Ik heb nog een cheesecake ontbijtje in de oven staan dus dat is lekker makkelijk. Om 10 uur vergadering van de wijkkrant, dus dan is zo'n ontbijt wat klaar staat helemaal handig.
Het was fijn om er even uit te zijn en andere mensen te spreken, ondanks de pijn en het hoesten. Vol energie kwam ik thuis en ging de was opvouwen. En tijdens dat was opvouwen kreeg ik weer een hoestaanval en daarbij leek het wel of mijn ribben knapte. Ik kon wel door de grond zakken van de pijn. En ik kon ook gelijk niets meer. Als ik moest hoesten leek het wel of mijn ribben door mijn vel heen staken. Gelukkig kon ik 's middags bij de huisarts terecht. Vraag me niet hoe ik daar ben gekomen, want elke beweging deed pijn.
Maar de huisarts heeft gevoeld en me heen en weer bewogen en ik heb niks gebroken. Ik kreeg een diclofenac injectie die scherpe kantjes er vanaf moest halen. En dat deed het inderdaad, maar ik kon nog steeds wel janken van de pijn.
Thuis gekomen heb ik me met moeite op de bank neergezet en behalve om te plassen (opstaan doet zo'n pijn!) ben ik die bank niet meer afgekomen. Martijn zorgde voor het eten. Wraps en lasagne van de Aldi. Allebei op te warmen in de oven. De wraps gingen er nog wel mee door, maar de lasagne smaakte echt nergens naar. Als toetje nog een paar kletskoppen en toen was het klaar voor die dag. Ik had wel heel de avond oprispingen van die lasagne. Niet voor herhaling vatbaar voor mij. Maar ja, ik had even geen keus. Geen idee hoeveel dit aan punten was trouwens. Heel veel gok ik zo.
Toen ik naar bed ging heb ik 2 paracetamol, ibuprofen en 2 codeïne genomen in de hoop een goede nachtrust te hebben. Maar binnen een kwartier was ik er al weer uit, Ik kreeg een verstopte neus waardoor ik door mijn mond ging ademen en moest hoesten. En het leek wel of mijn ribben over elkaar schoven elke keer.
Dan maar op de bank, half rechtop zitten en proberen wat te rusten. Uiteindelijk was mijn verstopte neus over en heb ik nog redelijk kunnen slapen. Alhoewel die katten wel heel vervelend waren. Over je heen rennen, vechten, dingen op de grond gooien, ja, het was me het nachtje wel.
Vanochtend werd ik uiteindelijk, na vele onderbrekingen, om kwart voor 10 wakker. Snel opstaan, want er moest erwtensoep in de slowcooker gemaakt worden dus die moest op tijd aan. Samen met Martijn alles gesneden en binnen een half uur stond hij aan.
Daarna relaxen op de bank. Ik heb ontbeten met yoghurt, banaan en pops, netjes 1 punt.
Rond de middag maar douchen en aankleden. Ook daar zag ik erg tegenop. Maar met hulp van Martijn lukte het uiteindelijk allemaal.
Om 2 uur naar de stad voor een hight tea bij 't Paviljoen. Die stond al 2 of 3 maanden gepland, dus dat ging ik echt niet afzeggen. Vol met pijnstillers op de scoot naar de stad. Je voelt echt elk hobbeltje nu, au au au.
Maar we hebben genoten van een heerlijk high tea met de vriendengroep.
Dat waren alle punten van vandaag en de weekpunten zijn ook gelijk op! Maar het was het waard. Thuis nog wel een klein beetje erwtensoep met worst gegeten. Niet omdat ik honger had maar gewoon omdat het zo lekker is.....
Nu hang ik weer op de bank. Ik heb hier toch meer pijn dan toen ik in het restaurant zat. Waarschijnlijk omdat een stoel meer steun biedt dan een bank. Maar om nou met een stoel voor de tv te gaan zitten......
Ik zit wel heel erg vol nu en hoef echt helemaal niets meer.
Morgen weer goed op de punten letten. Nu ik ook geen weekpunten meer heb wordt het een sober weekje.
Morgen weer een nieuwe weekplanning maken en Martijn mag de boodschappen doen. Dat zie ik mezelf echt niet doen op het moment.
Hopelijk vannacht een betere nacht. Van rusten genees je tenslotte ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten