Eenzaam

Op dinsdagochtend geef ik altijd Nederlandse les aan een Somalische mevrouw. Dus vanuit bed gelijk douchen en aankleden. Dus om half 9 plof ik op de bank voordat ik ontbijt ga maken. Mevrouw heeft afgezegd, dus een vrije ochtend. Dat afzeggen gebeurt heel regelmatig. Ik kom daar nu bijna een jaar en ik denk dat van dat jaar en zeker 4 maanden niet doorgegaan zijn. Ach ja, echt gemotiveerd is ze ook niet, oefenen doet ze eigenlijk nooit. Reden dat ik dit doe is om de deur uit te komen. Daarnaast is het ook leuk om iemand iets te leren en vooruitgang te zien.
Maar goed, het ging niet door. Echt rauwig was ik er niet om aangezien het nog steeds regende en ik dan liever binnen blij. Ik ontbeet met Griekse yoghurt, muesli en banaan. Ik heb wat opgenomen programma's gekeken en film die er al maanden opstond. Philomena, mooie film als je ervan houdt. Tussendoor nog wat telefoontjes gepleegd en om 1 uur stond de huishoudelijke hulp voor de deur. Een aardige mevrouw, de zoveelste al in 2 jaar. Maar ik kan wel met haar kletsen en dat is wel prettig. Ze was er voor de 2e keer dus werd het tijd dat ik vertel wat ik mankeer. En voor de honderdduizendste keer leg ik uit wat MS is en welke vorm ik heb. Een en al begrip. "en je bent nog zo jong!" Ja dat weet ik en het is inderdaad ontzettend kut als je niet veel meer kunt maar wel wil. "Je hebt vast veel aanloop" Nou nee, ik zie nooit iemand. Alleen mijn moeder komt af en toe langs. Na een scheiding kiezen mensen onbewust en bewust voor de 1 of de ander. En ik denk dat sommigen mij gewoon "lastig" vinden met mijn beperkingen. En ik heb ook geen zin om steeds maar degene te moeten zijn die pogingen doet om iets af te spreken. Het zou leuk zijn als het ook eens van een andere kant komt. Maar ik heb nog steeds behoefte aan gezellig kletsen, wijntjes drinken (okok, niet goed voor de punten) en alles wat je met vriendinnen doet. Nieuwe contacten opdoen is ontzettend moeilijk als je niet werkt en bijna nergens komt. Dit is geen klaagzang, maar soms wil ik het wel even kwijt.
Nadat mijn huisje schoon is gaat de hulp naar huis en blijf ik weer alleen achter. Gelukkig is het nu droog dus even de deur uit voor kattenvoer, mandarijnen en cola light. Met een half uur ben ik heen en weer en plof ik weer op de bank. 
Een brief van CZ, ze vergoeden de kosten van Weight Watchers niet helaas. Sommige zorgverzekeringen doen dit wel dus het was een poging waard. 
Ik eet vanavond weer alleen, dus weer niet koken. Ook wel eens lekker moet ik zeggen.
Ik heb Turkse pizza gegeten. En nee, niet 1 van de shoarmatent maar uit de vriezer. Gevuld met sla en zelfgemaakte knoflooksaus. (sorry alvast voor de mensen morgen). Ik vind dit echt wel een vullende maaltijd en het is supersnel klaar.

Als toetje eet ik 2 mandarijntjes en bij de thee een chocolat brownie. Ik ben weer goed uitgekomen met mijn punten vandaag! 
Aangezien er niets op tv komt vanavond wordt het een avondje netflixen!

Zijn jullie ook zo benieuwd naar de weegschaal morgenochtend?!